Bu
xüsusda yazdığım birinci rədiyyədə kitabın hansı təfəkkürdə yazılması,həmin təfəkkürün
qısa tarixindən və çatışmazlığından söhbət açmışdım.İndi isə bu yazımda həmin təfəkkürün
mənəvi və psixoloji tablosunu sizə təqdim edəcəm
Cahil
elm
Qərbi
dünyasında elmin materyalist bir orbitə çıxdığı andan,ələxsus
Türkiyə,Azərbaycan,Misir kimi ölkələrdə bu
ampulada idxal edilməsinin (AŞMA buna gözəl nümunədir),insan
təbiətində yatan onun "qarşı cinsə,zənginliyə,qızıla gümüşə,titullara,şöhrətə
olan ehtirasa olan arzusunu doyurma arzusudur.Elm materyalist orbitə çıxan gündən
bu təməl üzərindən insanlara bu "dəyərlər mexanizmi"ni hazırlamaqla və
bunun tətbiqi ilə məşğuldu.Yuxardakı dəyərləri bir ilahi həqqiqət kimi qəbul edənlərin
ənənəvi və öz dəyərləri formalaşdırma mərhələsində olan cəmiyyətlərdə qəbul
edilməməsi də artıq bizə aydındı.Qısaca elm yuxaraıda sadaladığım sreotiplərdən
sərbəst bir formada inkişaf və digər ölkələrə idxal edilməyib.Yani elm
doğruları aşkar etmə yönünüdə insan beyninə sağlam və azad yön verməkdən,
alternativ təklif etməkdən çox insan təbitəinindəki dünyəvi həzzə və ehtirası
bağlılığı elmə yön vermişdir.Bu halıyla Ağalar müəllimin təklif etdiyi
"maarifli cəmiyyət" həqiqəti tapmaqdan və ifadə etməkdən çox
uzaqdı.Çünki həqiqət dəyişən aləmin,hadisələrin
fövqündə dəyizməz olduğu halda,materyalist orbitdeki elm onu israrla dəyişən
aləmdə axtarır və bu arayışda insan duyğularını əsas götürür.Duyğular isə hər
zaman doğru olmur çatdığı nəticə və idaraka görə insandan insana dəyişir.
Halbuki həqiqət metafizik bir möcüzədi və dəyişən deyil əksinə dəyişdirəndi.Buna
görə yazarın təqlid etdiyi *(düşündüyü artıq demirəm) zehniyyət duyğuların
yalnışlığını konpemsasiya etmək üçün "təcrübə"
və nəfsi ampulada müşahidə etmə metoduna yönəlmişdir.Əldə heç bir önhəqiqət
olmadan "təcrübənin"hər hansı bir iddianı isbatlaya bilməməsi gün
kimi aydındı. "Təcrübə" metodunun Claude
Bernard kimi bəzi
öncüllər belə,hadisə və hipotezlərin öncədən qəbul edilmiş bilgilər və ya önhəqiqətin
köməkliyi ilə şərh verilə biləcəyini bildimişlər.Ön həqiqət olmadan aparılan təcürüdən
əldə olunan nəticə heç elmi dəyər daşımır.Məsələyə riyaziyyatın üslübu ilə yanaşsaq
bu aksiom və əvvəldən isbatlanmış teorem olmadan hanısa alimin bir teoremi
isbat etməsinə oxşayır.Ortada heç bir hipotez və isbatalanmış bir şey olmadan nəyəsə
idda etmə düzgün deyil.Məhz Ağalar müəllimin isbat etməyə çalışdığı doğruların
heç bir önhəqiqiti olmadığı üçün nə başlancı nə sonu vardır.Və bu qeyri müəyyənlikdi.Bu
qeyri müəyylik bir çox filososfu depressiyaya sürükləmiş bəşəriyyətin hardan
hara getdiyi anlaya bilməmişlər."Pessimist rolunda" başlıqlı məqalənidə
müəllif həmin psixologiyanın təsiri altında yazmışdır.Zaman-zaman bu həqiqətsizlik
ateist streotipli maarifçiləri özlərindən yeni bir həqiqət qondarmağa vadar
etmişdir.Ortaya səbəb- nəticə kombinasiyasını gətirdilər.Adətə marteryalist
elmin allahı fövqundə olan bu kombinasiya eslində onların dediyi kimi əsas
varoluş qüvvəsi deyil.Səbən- nəticə bir fiziki mexanizmdi.Əsas sual buduki bu
mexanizm nə zamandır var?bu sözü derken mən təbiaətədki hasilərin varoluş əlaqəsini
inkar etmirəm.Fəqət səbəblər özlüyündə var olan bir şey deyildi.Yani bir öz
deyildirki ki yaradıcı funksiyasını daşısın.Bu sadəcə insanın hadisələrə baxaraq
beynin içində yatan hadisələrə ilkin səbəb axtarmaq istətəndən doğan nominal
varlığa sahib bir anlayışdır.Bu məsələnin elmi tərəfədədn izahını vermək istərdim
fəqət bəhsimzidən uzaq düşür.
Bütün bunlar bu qəbil filosoflar bir isitinad mənbəyi
axtarıb tapmayanda həqiqəti bir özə çevirməyə cəhd edirlər.İzahdanda aydın
olduki Ağalar müəllimin söykənəcəyi həqiqiət olmadığından kor -koranə mən
haqlıyam deməsi gərəkir.Depressiv psixologiya mütləq mənada bunu tələb edir və
Ağalar müəllim bu "haqlı oluşu"Auntentik Olmaq başlıqlı yazısında
hayqırır.Söykəlicəck bir əsas olmadığından o özünü bu formda motivasiya etməlidi.
İzahımdanda
aydın olduki Ağalar müəllimin "təqlid etdiyi" zehniyyət təktərəfli,önhəqiqətsiz
və nəticəsizdi.Beləliklə biz bu onun fikirlərini təkmil saya bilmərik.Təktərəfli
və acıqlı olduğundan hikmətli sayma haqqımız yoxdu.Hikmətli deyilsə deməli
naqisdi.Naqis fikirlərləri isə tənhalığa buraxmaq ən doğru qərar olardı.